29 Nisan 2006
Selim'in o sirin kahkahalarini duydugumuz ilk gun :)
gozumuz aydin, artik Selim sesli gulmelere de basladi, ne de hos oldu bir duysaniz... hani "kikir, kikir" mi denir, oyle hos bir gulme sesi var iste. aslinda kendisi de pek bilemiyor nasil gulecegini ama beceriyor birseyler simdilik.
29 Nisan, cumartesi aksami cok sevdigimiz dostlarimiz Hale ve Jay'in evlerindeydik. birseyler yedikten sonra ben Selim'i doyurmak uzere bir odaya gecmistim. Selim de emdi, doydu vs. emme islemi bitince bulundugumuz odadaki aynada Selim'e kendisini gostermeye calisiyordum, o ise aynadan daha cok bana bakiyordu, ben de birkac "komik" yuz hareketi yapmaya basladim, once her zamanki gibi sessiz gulumserken o da ne? birden ses cikmaya, Selim kikirdamaya basladi :)))
ben de o mutlulukle Selim'i kaptigim gibi "Sebo, Sebo... Selim sesli guluyor" diye seslenerek salona gectim, o sirada Hale mutfaktan cikti ve Selim'e dgru komik hareketler yapmaya basladi, oglusumuz Hale'ye bakarak daha da guldu, guldukce guldu, sesli sesli, kikirdayarak, cok eglenerek...
Sevgili oglum, canim oglum...
Bu guzel guluslerin yuzunden hayat boyu hic eksilmesin yavrum, hayat seni hep guldursun...
Seni cok seviyorum oglum!
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder