Instagram'da olsun, bloglarda olsun cesitli anne tanimlamalari var; annelerin kendilerine yakistirdiklari: oyuncu anne, akademik anne, muhtesem anne, zayiflayan anne, sismanlayan anne (tamam sismanlayani ben uydurdum :))) ) vs. Ben de anneligimi tanimliyorum: muzdarip anne!
Neden mi muzdarip; siralayacak cok sey bulabilirim su anda. Ama en cok da bilgisayar oyunlarindan, cocuklarla bilgisayar arasinda devamli bir engel olmaktan, ve bu durumun getirdigi hissiyattan muzdaribim...
Ben ve esim, isimiz geregi evet bilgisayarda cok vakit geciriyoruz. Hani gostermeyelim cocuklar ornek almasin desek o zaman da isimizi yapamiyoruz, yani davranis olarak ornek olmak mumkun degil.
Tek care bilgisayar saatlerini limitlemek oluyor. Onda da cidden tutarli olmaniz gerekiyor, hayir diyebilmeli ve hayir'larinizda israrci olabilmeniz lazim. Acimak yok, tutarli olmaniz lazim. Ancak hani bir isiniz olsun, tamam simdilik izin vereyim derseniz isin suyu cikiyor; iste dam o sirada oluyor devrelerde isinma, hayati sorgulama hali cunku verdiginiz iznin zamani onlara yetmiyor bir dakikanin bes dakikanin pazarliklari basliyor. Tamam cok tutarliyim, izin mizin yok kapatin deyip kapattigimda da ozellikle 10 yas ve alt grubunda ki bu Kerem ve Ibrahim oluyor bir kriz nobeti ile karsilasiyorsunuz.
Resmen rezillik!
Aman ne bilgisayari ben bilgisayarla mi dogdum buyuyunce ogrensinler derseniz - ki ben boyle dusunuyorum ;)- cevre devreye giriyor okulda bilgisayar dersleri, odevlerin tamami bilgisayara kilitlenmis derken coktan kaybedilmis bir savasta oldugunuzu anliyorsunuz.
Her zaman mi boyle bu durum, degil aslinda... Yani ben de onlarla oturur oynarsam, kitap okursam, sunu yapalim bunu yapalim diye ugrasirsam bilgisayarin ya da bilgisayar oyunlarinin pek adi gecmiyor. Ama maalesef ayni zamanda "mesgul" anne de olunca mesgul oldugum zamanlar bir de muzdariplikle taclaniyor....Anne degil engel gibi hissediyorum ekran ve cocuk arasinda bir engel, annelik de bu engellik gorevini ne kadar iyi yaparsaniz o kadar basarili oluyor.
Benim aslinda bir cozumum var, o da 80'li yillarin sonuna 90'li yillarin basina hani o cep telefonlarinin olmadigi, araba telefonlarini filmlerde gordugumuz, internetin i'sini bilmedigimiz yillara donmek. Cok mu sey istiyorum???
Rumuz: muzdarip anne (#muzdaripanne)
Not: yani anneligin "muhtesem" oldugu zamanlar da var ama o da baska yaziya malzeme olsun!
Dipnot: aslinda annelikte muzdarip anlar da muhtesem anlar da cok normal, benim anneligim de bu ikisi arasinda gel-gitlerde, ama genelde #sumukluanne ...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder