Esra'nin "Kis bitsin bahar gelsin!" kampanyasina katiliyorum! Aslinda her anlamda hem fiziki, hem psikolojik ve hem de mecazi anlamda... Hatta oncelikle savasi ve korkunc bir kisi yasayan yerlere gelsin bahar!

Bu sabah kalktigimda asagidaki manzarayla, lapa lapa yagan bir karla karsilastim. Bu aralar Selim'le yalniz oldugumuz icin de hava durumuna bakacak zamanim olmadigi icin bu kari beklemiyordum dogrusu. Zaten gecen hafta yagan karlar tum hafta boyunca negatif derecelerde seyreden hava dolayisiyla erimemisti. Bugun bir kayli yagan kar da erimeyenlerin ustune eklendi :( . Kardan da, kistan da, soguktan ve bir turlu sifirin ustune cikmayan sicakliklardan da biktigimi soylemek istiyorum. Hos, bunlardan sikayet etmek dunyada yasanan onca sikinti arasinda simariklik gibi oluyorsa da beni etkileyen bir durum bu.

Kar yuzunden Ayseyle de onceden planladigimiz bulusmayi gerceklestiremedik bugun, uzuldum :(((.

Yine arabalarin ustunden tonlarca kar temizlemek, cevresindeki karlari kuremek isi kaldi. Kar dediysek de neredeyse diz boyu bir kar (!). Neyse ki yarin tatil, bir ara yaparim diye umuyorum. Kar, buz, soguk zor isler bunlar...





Bu yaz(a)madigim zaman zarfinda pekcok sey oldu aslinda hayatimizda. Bekledigimiz bir haber kesinlesti, sevindik ornegin... Yeni bir yila girdik, Selim'in dogumgununu kutladik (fotolar hala fotograf makinasinda :( ), Sebo Turkiye'ye gitti, Selim'le yalniz kaldik - hala yalniziz :(((- , ustumuzden bir suru kar ve soguk gecti, Selim yeniden krese ben okula basladim, vs vs.

Su siralar "single mom" olmanin zorlugu, soguk, okul-ev arasi mekik dokuma ve yalniz olma durumu psikolojomi bozuyor anlayacaginiz. Sebo'nun gelmesine bir hafta kaldi...

Ozledim... Turkiye'de sanirim ozsut'te cekilmis bir kahvalti kesiti (resme dikkatle baktim, yanilmisim, Mado'ymus), yaninda ince belliyle de ne guzel gorunuyor. Evet, burada da yapabiliyor, hazirlayabiliyoruz ayni kahvaltiyi ama ayni tadi hicbir zaman vermiyor.

Ben Turkiye'ye donmek istiyorum! Cidden bu yurtdisinda yasama muhabbetinden de ciddi anlamda sikildigimi hissediyorum bu aralar.



Selim de annenin bu kadar negatifligi tasidigi bir durumda kendi kendine takilmaya calisiyor yavrucak. Tuvalet egitimini artik hallettik sayilir. Gunduz bir sorunumuz yok, Selim gidip kendisi hallediyor genelde isini. Sira gece egitiminde, ama gece egitimi icin kendimi cok yorgun hissediyorum, su siralar deneyebilir miyim bilmiyorum. Selim de evde oldugumz gunlerini, boya ve puzzle yaparak, oyuncaklarini oynayarak ve malesef her aktivitesine annesini de katarak geciriyor :) . Beni isin isine tek katmadigi sey cizgi film izlemek...

Bugun telefonumu alip kitabindaki resimlerin fotograflarini cekmis. Gulumsedim... Onun da ilgi alani bu tabii ki :)))



Bu kadar negatiflikten sonra belki bu surede yazmamam en iyisi olmustur, oyle degil mi?