Pages

6 Şubat 2007 Salı

it makes you question your whole life!

Allah'a sukur: kanser degilmisim!
Anlatayim:
BIrkac gundur ciddi bir bogaz agrisi cekiyordum. "Sogukalginligidir herhalde ama cidden cok buyuk bir agri ilac almamda fayda var" diyerekten okulun saglik merkezine gittim dun sabah.
Saglik merkezindeki doktor "ben cok birsey goremiyorum ama dilinin arkasinda normal olmayan bir buyume var, bademciklerin de asimetrik gorunuyor, vakit gecirmeden bir uzmana gorunsen iyi olur" dedi.
Zaten az bucuk hastalik hastasi olan ben bunu duyunce iyiden bir panige kapildim. Bademciklerim de hep sorun cikarmisti zaten kucukken. Bademcikler yuzunden igneci Ayse teyzeyi baya bir ziyaret etmistik. Icimde hep bu yuzden buyuk bir hastalik gecirecegim duygusu vardi, ne zaman bir girtlak kanseri vs. gibi haber duysam icten ice kendime de gelecegi korkusu tasirdim. Herneyse adamin bunlari soylemesi benim bu dusuncelerimi aciga cikardi tekrar. Sonra hemen internete baktim; evet, ciddi seyler soyleniyordu asimetrik bademcikler icin; ciddi, ve hos olmayan seyler (merak edenler bknz)!
Vakit kaybetmeden ertesi gune (yani bugune) randevu aldim bir kulak burun bogaz uzmanindan. Ama dunden bugune neler gecirdirm icimden neler...
Agladim, cok agladim; her Selim'e bakisimda daha bir agladim, tum gece onun saclarini, yuzunu, boynunu kokladim, bu kokuyu unutmak istemedigimi bilerek; Selim her "anne" deyisinde icim ciz etti Sebo'ya Selim'e benden baska kimseye anne dedirtmemesini vasiyet ettim; icten ice gercekten kansersem eger bundan sonra ne yaparim diye dusunmeye basladim; hayatima hicbirsey olmamis gibi devam mi ederim, herseyi birakir miyim, vs. gibi pekcok soru gecti kafamdan; Sebo ve Selim'i ardimda birakmanin ne kadar uzucu olacagini; anne ve babamin boyle bir haberle kahrolacaklarini, tum yasantimizin degisecegini dusundum.
"Obur dunya" inancimla sevdiklerime otelerde biryerde kavusacagimi belki ama onlarla olmadigim vakitte ne kadar cok yasayacaklarini ve benim bunlarin bir parcasi olamayacagimin ne kadar uzucu oldugunu dusundum. Ve en onemlisi henuz olmeye hazir olmadigimi farkettim. Ani bir birakisa, gidise hazir olmadigimin farkina vardim. Gercekten ne zaman hazir olur ki insan?
Tum hayatimi, nasil yasadigimi, herseyi, herseyi sorguladim su iki gunde........

***

Biraz once doktordan geldik. Cok sukur kanser degilmisim; bademciklerim yine kucuklugumdeki gibi nahos bir oyun oynadilar bana; baya nahos sanirim ki doktor "they are on fire" -alev almis bunlar- deme geregi duydu :). Doktor bunun bir surec oldugunu; liseden sonra genelde bademciklerin cok sorun cikarmadigini ama cocuk olduktan ve cocuklar okula baslayip (Selim'in krese baslamasi gibi) oralardan mikrop getirmesiyle tekrar bademcik sorunlarinin yasanmaya basladigini; eger uc dort ay icinde tekrar tekrar olursa ameliyata gerek duyulabilecegini anlatti. Asimetrik degilmis ayrica bademciklerim :), sadece normalden buyukmusler biraz, o kadar. Antibiyotik verdi, alir almaz hemen bir tane ictim bile- cidden buyuk buyuk bir aci icindeyim su anda-.

Herneyse, hersey guzel simdi, asayis berkemal ;); amma velakin "it makes you question your WHOLE LIFE!"

21 yorum:

Minik Patikler dedi ki...

Allah korusun canim benim, Allah hayirli saglikli uzun omur versin :) zaten internette herkes kanser TOBE TOBE ALLAH KORUSUN.

senabera dedi ki...

Allah hayırlı ,uzuuun, sağlıklı ömürler versin sana ve tüm annelere.!!
Sevgiler ve Selim 'e öpücükler...

ycurl dedi ki...

Irem,
Ben de bazen internetten arastirmaya kalkiyorum ve sonra moralim bozuluyor. Zaten kendi kendine teshis koymak en tehlikeli seylerden birisi. Arti psikolojik olarak kendini kotu hissetme ya da streslenme hastaliklarin daha cabuk gelip yerlesmesini sagliyor. Aman diyeyim sakin kuruntu yapma en iyisi gidip uzmanina gorunmek. Saglik ne yazik ki kaybettikten sonra degerini bildigimiz bir sey. Ay bunlari sende biliyorsundur zaten cok mu didaktik yazdim ne :)
Sevgiler ve sakin cok kuruntulanma eger bir seyler ters gidiyorsa...

Talha dedi ki...

merhaba iremcim
ne kadar korktuğunuzu anlayabiliyorum ,
sonucun rahatlatıcı olmasına çok sevindim
rabbim arada bizleri nefis muhasebesi yapmamız için bu şekilde imtihan edebilir ki öyle olmuş. inş. hakkıyla vazifemizi yapanlardan olalım
çok geçmiş olsun canım sağlıklı, hayırlı, uzun ömürlere inşallah.

Swayline dedi ki...

Sümüklüböcek!!!!! gözlerimi doldurduuuuun!!!
Ben de sık sık böyle kuruntulara kapılıp aynı senin gibi yaparım çevremdekilerden de hep azar işitirim.
Ama sen yapmaaa!
Sevdiğin birinin yakın bir zamanda öleceğini duymakta çok zor inan.
Seni burada tanıdım ve çok sevdim ve bitaneciğinle paylaştıkların hep gülümsetti beni.
Ne olur kendine dikkat et. Herkes sağlığına dikkat etsin...
Hayata yeniden başlamış gibi olmuşsundur şimdi.
Yeni hayatında daha da çok mutluluklar canım.
Öpüyorum.

Anne ve Bebisi dedi ki...

Of İrem ya offf! Hamile var burda:P Ağlattın insanı. Canım benim ya. Çok çok geçmiş olsun. Hemen sadaka verin bir yerlere, özellikle de bir hastaya yardımcı olabilirseniz çok iyi olur sanırım.
Şu internet denen meret yüzünden ben de, Meralcim de bakıp bakıp, okuyup okuyup gereksiz streslere çok girdik.

Bir önceki doktorun emin olmadan kalkıp bir şeyler söylemesi, bademciklerinin asimetrik göründüğü gibi! senin hayatını 2 günlük cehennem azabına çevirmiş. Halbuki sus be adama! Emin değilsen hastayı ne telaşlandırıyorsun. Koşa koşa internete gidecek bu yeni nesil hastalar:) Git bir uzmana görün de yolla hastayı:) Git dava et o doktoru:P

Şaka bir yana, yeniden çok çok geçmiş olsun canım. Bir daha sakın internete falan bakayım deme böyle durumlarda:)

Kuaybe dedi ki...

merhaba sümüklüböcek.. uzun zamandır girmemiştim sayfana.. girdiğimde hep "pullar pullar" vardı çünkü.. sonra girince de bu gerçekten çok dokunaklı postu gördüm.. yazdıkların beni çok etkiledi.. demek ki yanlız değilmişim diye düşündüm.. insan anne olunca ölmekten daha çok korkuyor değil mi.. korkmak değil de yavrucuğundan ayrılacak, onun büyüyüşünü göremeyecek, onu hayatının bir parçası olamayacak olmaktan.. Rabbim hiçbir anneyi yavruşundan ayırmasın.. sana da çok geçmiş olsun.. hoşçakal..

Koyubeyaz dedi ki...

Gecmisler olsun canim benim.... Okuyunca kendi korkularim tekrar depresti. Sen bir sey olmadigini ogrendin kurtuldun allahda bir daha gostermesin bende gidip su bogazimda neler oldugunu ogrensem iyi olucak ama asala cesaretim yok. Sanki hep lenf kanseriymisim gibi geliyor ve Zeynebi annesiz birakmak fikrinden bile tahammul edemiyorum YAni kisaca korkuyorum doktora gitmeye.... gecmis olsun sana hemde cok cok....

sumuklubocek dedi ki...

MPcigim, sagol canim Allah hepimizi korusun!
Sevgili Senabera; cok tesekkurler guzel dileklerin icin; opucukleri iletecegim ;)
CUrlycigim, yok didaktik olmamis, sagolasin boyle bir dirilmeye ihtiyacim vardi benim; neyse ki uzmanina gorunup kuruntularimi endiselerimi attim diyebilirim; yok yok bakmayacagim bir daha internete :)
sevdacigim, ben de biraz oyle bakmaya calistim olaya, dualarina amin diyorum!
Swaycigim; aglama sakin; ben hem iki gun hem bu yaziyi yazarken agladim baya hepimizin yerine :P; ama dogrusun yeni bir hayata baslamis gibi oldum; yagiza opucukler!
Esracigim oncelikle sagolasin guldurdun beni "Koşa koşa internete gidecek bu yeni nesil hastalar:)" lafina cok guldum inan; ufff ya bu durum beni manik depresif yapti galiba :P ama yok toooobeee bir daha ciddi konularda internete falan girmeyecegim, aldim dersimi, iki gunluk iskence resmen!
Sevgili minik melegin annesi; ikinci gulduren de sen oldun beni :))) "hep pullar, hep pullar. SIKti vallaha, di mi ya??? boyle gel-gitler yasayinca bu aralar ondan yazamadim pek ;)
koyubeyazcigim, canim ya, simdi kizma sirasi bende aaaaa dusunme oyle kotu seyler; ve biran once git gorun canim doktora -iyi bir doktara, seni korkutmayan turden bir doktora ;)- bak goreceksin benim gibi kucuk birsey cikacak ve rahatlayacaksin sen de; sakin uzme kendini bosu bosuna, bak ben yasadim hic ama hic guzel degil, tamam mi?

SOn olarak hepinize cok cok cok cok tesekkur ederim, ne cok sevenimiz paylasanimiz varmis, cok mutlu ettiniz beni! kotu dusunceler kayboldu paylasimlarinizi okuyunca, cok sagolun; eksik olmayin hic; hepinize kocamaaaaaaaaan sevgilerimi yolluyorum!

YAGMUR dedi ki...

Naptin ya ne stres yasamistirsin sen simdi kiyamam Allah korusun bizim oralarda agzindan yel alsin derler gecmis olsun

cenebaz dedi ki...

Sümüklüböceğim, geçmiş olsun. Ama ne olur en küçük şeyde böyle kötü kötü şeyler getirme aklına.Allah korusun, dağlara taşlara ya. Daha göreceğin ne güzel günler var. Bunlar hep anneliğin yan etkileri. İnsan çocuğu olunca hep ölürsem, ondan ayrılırsam ona ne olur düşünceleri ile böyle kendine hayatı kahrediyor. Tekrar geçmiş olsun. İnşallah uzuuun, sağlıklı bir ömrün olur.

zumrutuanka dedi ki...

Cok cok gecmis olsun.Bir solukda okudum yazini gozlerim doldu.Birde yorumlari okuyunca anladimki biz anneler hep sulu gozluyuz.Bogazim dugumleniyor aklima kotu seyler geldikce.Allah korusun.Allah bizi yavrularimiza onlarida bize bagislasin insallah...

neseseren dedi ki...

Gecmis olsun, Irem, bayagi bir panik yapmissin UTD'nin geri zekali doktoru yuzunden. Ben o adamin gercek dotor olduguna bile inanmak istemiyorum, semptomun ne olursa olsun antibiyotik verip gonderiyor. Seni de bosu bosuna panik etmis. Neyse saadece bogaz enfeksiyorunu olmasina sevindim. Allah acil sifalar versin.

sumuklubocek dedi ki...

yagmurcugum sagolasin, mailin icin de tekrar ayrica tesekkur ederim.
cenebazcigim, onceden dusunmuyordum boyle seyleri boyle bir olay dusundurttu iyice... neler yazdim bir bilsen, uvey anne hikayeleri geciyor kafamdan falan! uff neys, amma can sikiciydi!
zumrutuankacigim; annelik hormonlari iste... bir de simdi aklima geldi, bir bebegin anne karnindayken anne kaninda dolasan hucreleri tam 23 yil anneyi terketmiyormus! 23 yil (ve diger cocuklarla bu daha da artiyor) bu sulugozluluk durumuna devam ;)
serencigim, ne diyeyim haklisin, guldum vallaha yazini okurken. uzak duracagim bundan sonra oradan, aldim dersimi ;)))

NURHAYAT dedi ki...

ah yavrucum ne uzuntuler cekmissin hele biz okuyunca soke olduk cok uzulduk sonucun iyi olmasinada daha cok sevindik saglikli uzun omur diliyoruz sevdiklerinle hep beraber

opel dedi ki...

Kızım günlüğünü okuyunca nasıl bir duygu içinde olduğumu sana tarif etmem imkansız,hele böyle bir sorunu bizlerle paylaşmadan bloğuna aktarman bizleri nasıl üzdü tarif edemem annenle hemen telofona sarıldık ama görüşemedikFazla detaya girmek istemem.Allah sana sevdiklerinle uzun bir ömür gecirmeni sağlasın.Sende bu hastalık hastalığı küçüklükten beri olduğunu bilirsin. her şeyi birdaha sakın kötüye yorma sana sebahattine ve minik yavruna uzun ömürler dilerim.Sağlık ve mutluluk dileklerim ve sevgilerimle.

duygu dedi ki...

Geçmiş olsun!!!Neyse ki geçmiş gitmiş!
Takmamak gerekiyor ama sadece sözde kalıyor.Bir anormallik olunca hepimiz internet doktoru oluveriyoruz.

opel dedi ki...

tekrar çok çok geçmiş olsun güzel kızım.Buraya geldiğin zaman şu bademciklerine bir baktıralım ve seni bademciklerinden kurtaralım olmazmı güzel kızım.Sebahattini ve Selimimi benim için öp olurmu yavrum.

nurbeyaz dedi ki...

Cok gecmis olsun, iki gun nasilda sikintili gecmis. senin bademciklerinden korkman gibi bende de bir "ben" korkusu var. gecen hafta bende internetten kendime teshis koymus,nerdeyse "ben" aldirmaya gidecektim:)oluyor iste boyle seyler.Allah hastaliklardan korusun herkesi ve ozelliklede tummm anneleri bebisleri babalari, kim kaldi baska?

Minik Patikler dedi ki...

:( ama hic hic hic yazmiyosun :(

sumuklubocek dedi ki...

duygucugum sagolasin... neyse gecti gitti; sen nerelerdesin, hic haber alamiyoruz senden?

sevgili nurbeyaz o "ben" korkusu bende de var, sorma; o da baska bir alem... ben biraz hastalik hastasiyim galiba :(

MPcigim, gelicem, cok yakinda ;)