Biraz daha kendime, kendimize donuk, biraz daha gundelik yasamla ic ice... Gundelik yasamdan soyutlanmadan.
*** *** ***
Bu gunler burada noel ruhunun kendini hissettirdigi gunler. Suslenen evler, magazalar, caddeler; radyolarda muzikler, televizyondaki filmler herkese bu ruhu hissettiren cinsten.
Her ne dinden, farkli kulturel kimliklarden olursaniz olun buradaki "happy holidays" ruhuna ister istemez giriyorsunuz.
Bu zamanlarda okulda ogretmenlere hediyeler alinip veriliyor, hicbir ogretmen unutulmadan; bu zamanlarda komsular kapinizda ellerinde yaptiklari kurabiye ya da cukulatalarla gorunuyorlar, bu zamanlarda bizler de karsiliksiz birakmamak icin hediyeler verme, kurabiye yapma, komsularimizin kapisinda muhabbete girme aktivitelerinden nasibimizi aliyoruz. Insanin hosuna giden, mutlu eden kucuk jestler.
Ama her daim buruk mutluluk bizimki, ornegin sokagimizin kosesinde "Santa buraya gelecek bu aksam"yazisindan sonra aksam gozlemledigim Santa'yi gozlerinin icinde mutluluk ve isikla bekleyen cocuk grubu bana birden Suriye'de yikintilarin arasindan cikan cocuk grubunu hatirlatiyor. Ne garipsin dunya dedirtiyor, butun cocuklar mutlulugu haketmiyor mu diye dusundurtuyor.
*** *** ***
Hem bu zamanlarin havasiyla, hem de uzun suredir aklimda oldugu icin iki komsu aile yemege geldiler bize gectigimiz cumartesi aksami. Kendimi asip cesitli yemekler yaptim, sofralar hazirladim. Gocmen, psikolojisi ile aman kulturumuzu guzel tanisinlar diye, internetten tarifler bakip denedim Turk yemekleri tanisin komsularimiz diye. Asil amac tabii ki yok birbirimizden farkimiz, hepimiz insaniz mesajini verebilmek... hepimize...
*** *** ***
Ailelerden birisi 60'li yaslarda bir cift, digeri bizim yaslarimizda bizim gibi uc cocuklu bir aile.
60'li yaslardaki cift 20 kusur yildir bu mahellede oturuyorlar, burada buyuttukleri bir kizlari var. Kizlari simdilik nisanlisiyla birlikte Texas'ta yasiyor. Bayan Rita New York'lu, anneanne/babaanne nesli zamaninda Rusya'dan ABD'ye gelmis yahudi bir aile. Kocasi Tony ise Ispanyol, Ispanya'ya gidip geliyor hala. 25 yil once tanismislar, New York'da ayni is yerinde calisiyorlarmis, Rita Tony'nin sekreteriymis zamaninda. Evlerinde bir tane kopekleriyle yasiyorlar, hergun kopegini gezdiriyor Rita, beni evin onunde gordugu zaman mutlaka durup muhabbet etmegi ihmal etmiyor hicbir zaman. Uzun sureli tatile gittigimizde mektuplarimizi, eve gelen gazetemizi alip sakliyor bizim icin. Hic sormadan kendi kendine teklif edip, kendine gorev edindi bu isi. Her muhabbetimizde mahallede neler olup bitiyor anlatiyor en ince detaylariyla, anlayacaginiz onemli bir kisi mahallede ne olup bittiginden haberdar olmak icin.
Kelly ve Chris ise bizim gibi yeni tasinanlardan mahalleye, biz Haziran 2014'te, onlar ise Temmuz 2014 sonunda tasinmislardi. Cocuklar okula basladiktan sonra yuruyus yolunda karsilasip tanistim Kelly ile. Onlarin en buyuk cocuklari Kerem ile ayni yasta, her ikisi de ikinci sinifa gidiyorlar simdi.
Kelly ucuncu cocugu ise bizim Ibrahim ile ayni yasta ve birlikte baslayacaklar okula. Kelly ile okul giris cikislarinda gorusuyoruz devamli. Oyle ki bazen cocuklari okuldan almaya is sebebiyle geciktigim zaman hemen beni ariyor, ben alayim cocuklari diyor, evine goturuyor, yardim teklif ediyor her zaman ve ihtiyacim oldugunda da hemen kosuyor.
Cocuklar onun cocuklariyla kendi kucuklugumdeki gibi rahatca oynuyorlar mahallede, en kucukler henuz bu oyun grubuna dahil degil tabii.
Kelly ve esi dogma buyume bu eyaletliler. Buyudukleri yerde yasamayi tercih etmisler. Kelly'nin lise arkadaslariyla, civarda oturan akrabalariyla bulusmalarina, kuzenlerinin evlerine gelmesine, annesinin babasinin yakininda oturdugu icin en kucuk ihtiyacinda yanlarina kosmasina, arada esiyle tatile gidip cocuklarini anne-babasina birakmasina ozeniyorum ben de icten ice.
Bu iki aile disinda birkac aile daha var gorustugum, ya da ailecek gorustugumuz. Hepsi farkli farkli hayatlar. Bir sekilde zaman ve mekan bulusturmus hepimizi bir yerde. Ortak noktamiz cok, farkliliklarimiz da.
Farkliliklara saygi gosterip, ortakliklimizi deger bilmek bizleri gelecege tasayacak inancindayim. Dunyanin her neresinde olursak olalim...
4 yorum:
dostluklar içten gelen bir bağlılıktır akraba gibi zorunluluk değil onemli olan ilişkilerin samimi ve durust olması
sevgili Nurhal hanimcigim, hosgeldiniz...
oyle, ozellikle de belli bir yastqn sonra olan iliskilerin tamamen icten gelmesi gerekiyor, yoksa yurumuyor. Ancak burada vermek istedigim mesaj anlasmak icin ille de "ayni" olmak, ya da her konuda "ayni" dusunmek gerekmedigi. Farkliliklara degil de ortak paydalara yogunlassak bu dunya cok daha cekilir olur.
Sümüklüböcekciğim,
Şu son cümleyi gözümün ucunda bir damla yaşla okudum.
Kucaklıyorum.
Sevgiler.
Ekmekcikiz hanimcigim "hisdaslik" boyle birsey olsa gerek... kocaman sevgiler benden...
Yorum Gönder