Hissiyat, Selim, Ilk deneyimler...

Buyuuuk bir miskinlik ve belki de depresyon halindeyim. Nedeninin hayatimizdaki bazi belirsizlikler oldugunu dusunsem de cok tahmin de edemiyorum.
Canim yazmak, okumak, birseylerle -okul, ev, vs. ilgilenmek- dahi istemiyor. Kendimi zorluyorum rutin ev -okul isleri icin bile ve bu durumum elbette en cok Selim ve Sebo'yu etkiliyor ister istemez.
Bekliyorum gecsin gitsin diye bu ruh halim. Ama cozum beklemek mi, birseyler mi yapmak onu da bilmiyorum, paylasmak belki de.
Bir de bu halimle Selim'e iyi bir anne, karnimdaki bebege iyi bir ev sahipligi de yapamadigimi dusunuyorum. Depresyonda bir annenin kime faydasi dokunabilir ki? Doktora gitmek istemiyorum bu konuda, buradaki doktorlarin ozellikle klinikte cok basarisiz olduklarini dusununce doktora gidisimin buyuk bir vakit kaybi oldugunu dusunuyorum.
Velhasil, buralara ugrayamayisimin en buyuk nedeni bu. Istemedigimden degil, yapamadigimdan...
**** **** ****
Kendimi zorladigim anlardan birinde yuruyuse diye cikip sitemizdeki arkadasimin evine ugradik Selim'le gectigimiz cumartesi. Biraz onun evinde vakit gecirdikten hatta biraz gorunen gunesten faydalanmak icin bahcede oturduktan sonra cocuklari sinemaya goturelim dedik. Onun da 7 yasinda Arda adinda bir oglu var. Selim kendinden buyuklerle birlikte oldugunda buyuk cocuklarin yaptigi herseyi yapmak istiyor, yapmak icin sabaliyor kendisinin Arda'nin yari yasinda oldugunu unutarak...
Selim'in ilk sinema deneyimi olacagi icin biran bir suphe gecirdiysem de aklimdan gittik birlikte.
Selim, biraz gec girdigimiz icin coktan karanlik olan buyuk salona girince biraz urkup elime yapistiysa da once annesinin yaninda koltuga oturunca butun heyecanini atmis gibiydi. Sanki kirk yillik sinema izleyeni gibi bir yandan elindeki patlamis misirdan alip diger yandan ekrana bakisi gorulmeye degerdi cidden. En komik yani ise izledigi seye yuksek sesle yorumlar yapmasiydi :))). Sinema adabini ogretmeye calistik bir yandan da "shhht, sinemada kucuk sesle konusulur annecigim" diyerekten... Hos hic konusulmasa iyi olur ama 3.5 yasindaki bir cocuga da bu kadari fazla eziyet olur herhalde. Ornegin ya cisi gelirse ve sinemada konusulmaz diye soylemezse???
Ilk yarim saatten sonra uyuyakaldi Selimcigim. Boylece ilk sinema macerasi cok uzun olmasa da vukuatsiz tamamlanmis oldu.
***** **** ****
Haftasonunda altinin cizilmesi gereken bir diger nokta ise Selim'in su sozuydu:
Selim: nereye geldik babacigim
Babasi: suraya
Selim: suraya miii??? Yapma yaaaaa babacigim!!!!
(Yapma yaaa babacigim, vay canina! tarzinda bir kullanimda)
Gulumsetti ikimizi de :) ...!