Evladimiz

O herseyi ile bize bagli ve ne yaparsak onu taklit etmeye calisiyor. Yani etrafimizda oyle birisi dolasiyorki her yaptigimizi kopyaliyor ve kendisine bir hayat felsefesi olusturmaya calisiyor. Bi onun dunyaya acilan yegane pencereleriyiz anlayacaginiz. Onun icin davranislarimizda dikkatli olmaliyiz, ozellikle sesli konusmayi seven ben. Daha sessiz ve sevecen konusup onun hislerini incitmemeye calismaliyim. Dedigim gibi gayeniz o olmasa bile o oyle anlayabiliyor. Etrafimizdaki nesnelerin isimlerini soyleyince gostermeye basladi ve getir diyince getirebiliyor artik oglumuz. Ona daha komplike seyler ogretmeye baslayabiliriz artik, bunun icin mecburen inglizce kullanacagiz istemesekte. Aslinda Turkce egitici malzemelerle baslamak lazim ama ingilizce olanlari daha egitimli gibi geliyor bize. Adamlar onun uzerine kocaman bir sektor olusturmuslar ve oglumuz onlarla oynamaktan cok hoslaniyor. Kendisiyle bir baba olarak ilgilenmeniz cok onemli, ve oglumuz kendini rahat hissediyor o zaman. Yani sizinde sicakliginizi istiyor, onunla oyalanma yollarini bulmaniz lazim. Ona ornek olan bir siz varsiniz evde erkek olarak ve siz gibi olmak isteyecek. Onun icin onunla gecirdiginiz her ani ozel kabul edip yasamaya calisin bence. Ilgilenin butun herseyi ile, yemesi, icmesi, uyutmasi, altinin degistirilmesi, mamasinin hazirlanmasi, oyuncaginin secilmesi, giyinmesi, arabasina yerlestirilmesi, ve vs. Bunlari yardimsizda yapmaya calisin. Esinize mesgul olabilir o zaman kendiniz yapmak zorunda kalacaksiniz cunku...Yani kisacasi evlatlarinizin kiz olsun erkek olsun her safhasinda olmaya calisin. Ve tadini cikarin, cunku bu bebeklikleri geri gelmeyecek, ve onlarin sizi taklit etmesinin zevkini cikarin...