Pages

22 Aralık 2006 Cuma

daglara gel daglara...

Daglari ozledim ben; dogada olmayi, kamp yapmayi.
Dagcilik maceram universite yillarinda dagcilik klubune katilmamla basladi. Bu konuda daha universiteye girmeden cok hevesliydim aslinda. Lisede universite sinavlarina hazirlanirken istedigim ve sonunda gittigim okulun dagcilik ve tiyatro klupleri suslerdi calisma masamin onundeki duvari -motivasyon olsun diye hani ;)-. Tiyatro klubu hevesi cok ilerlemeden sondu -baska bir yazida anlatirim umarim bir gun-, ama dagcilik maceram surdu epeyce.
Kaya calismalari, yuksek irtifa kamplari vs. derken baya sardim ben dagcilik olayina; baya da zorluydu aslinda gittigimiz daglar, cok da seviyordum ama zorlugunun da farkindaydim. Boyle bir yuksek irtifa gezisi sirasinda -Aladaglar'di yanilmiyorsam- tecrubeli bir arkadas kayadan dustu! Hem de ciddi sayilabilecek bir dusus...
Neyse ki cok agir darbe olmadan atlatti arkadasimiz o dususu, ama bunun sonucunda ben gercekten istedigimin bu olup olmadigini sorguladim kendi kendime. Aslinda tehlikeyi, adrenalini seven bir yapim vardir ama hayat da bu kadar ucuz olmamali dedim kendime; bu sporu yapanlara saygim sonsuz ama o olaydan sonra ne kadar cok sevsem de bunu devam ettirecek yuregin bende olmadigini anladim.
Yuksek irtifa dagciligini henuz baslarinda iken sona erdirmem daglari da biraktigim anlamina gelmesin sakin. Daha "soft" versiyonuna gectim olayin daha sonra. Trekkinglere ve cesitli kamplara katildim ve kamp yaptikca dogayi, dagada olmayi ne kadar da cok sevdigimi anladim. Daglarda olmanin benim icin cok farkli bir huzur, doyum ve mutluluk anlamina geldigini farkettim.
Dallas'a gelmemiz bir anlamda bu cok sevdigim olaylardan uzak kalmam anlamina geldi. Dallas dumduz cunku; tek bir cikinti bile yok gidip hevesimi giderebilecegim. Bu yuzden yaklasik dort yildir daglardan, doga yuruyuslerinden ve kamplardan uzak kaldim ben.
Gidecegimiz yer trekking olaylari acisindan da cok zengin. Kisi da bolca oldugu icin kis sporlarina da baslayabiliriz belki diye dusunuyoruz Sebo'yla. Her ne kadar birkac denemem sonucu kaymaktan cok zevkalmamis olsam da ileride belki Selim'le Sebo kayarken ben de oralarda kamp yapiyor olurum.
Dogada olmayi dusunmek bile guzelmis...

1 yorum:

NURHAYAT dedi ki...

yazini okurken aklima ne geldi biliyormusun is gorusmesine giderken kuzeydeki bir eyalete giderken ormanlardan gecmisdin bol oksijen yanaklarin al kirmizi olmustu ne guzeldin