yorgunum diye yazacaktim ama...

Dun ogleden sonra 2 ile 4:45 arasi bir dersim vardi. Egitimimin bu doneminde ders almak zorunda degilim ama bolumumuze yeni gelen ve alaninda bir hayli unlu sayilan -takdir etmek lazim adam henuz 33-35 yaslarinda ama simdiden full professor olmus ve ondan fazla birinci derecede onemli sayilan akademik dergilerde arastirmasi var- hocanin verdigi bir dersi kacirmak istemedigim icin bu hocanin dersini aldim. Basima is mi actim? Evet, ama buna degmesi umuduyla derslere girmeye basladim, yararli olacagina inaniyorum. Neyse, dun bu dersim saat bes sularinda bitti; sonra birkac asistanlik isi icin saat altiya kadar okulda kaldim, altida apar topar okuldan eve dogru ciktim cunku Sebo'nun saat yedide dersi vardi ve benim nobeti devralmam gerekiyordu -biriken sutler de cabasi tabii ki ;)-. Eve, geldim -Sebo cikti; Selim'le ilgilenme, birseyler atistirma, Selim'e birseyler yedirme vs. derken hic dur durak bilmedik. Yerde Selim'le oynarken -ve bir yandan da uyumasi icin ugrasirken- ne kadar yoruldugumu -yalniz o gun icin degil, kumulatif olarak ne kadar yoruldugumu- ve dinlenmedigim -yani hakkini vere vere bir tatil yapmadigim- surece bu yorgunlugumun da pek kolay gecmeyecegini dusundum; ve hatta "yorgunuuuum, yorgunuuuum" diye bagiran bir yazi yazmak istedi canim. Herneyse, bir dusunceydi ve gecti.
Daha sonradan Sebo'da ogrendigim kadariyla Selim ogleden sonra uykusunu biraz fazla kacirdigi icin aksam bir turlu uyumak bilmedi, tum aksam oyun ve ilgi istedi; gereken ilgi- izzet tarafimdan seve seve gosterildi. Normalde 9:30- 10:00 gibi uyur Selim, ama dun aksam uyumadi ve 10:15 civari eve gelen babasini karsiladi. Karsilama toreni bittiginde Sebo, evimize ilk giriste solda olan odanin kapisini niye acmadigimi, o odaya-ki kendisi bizim calisma odamiz olur- girip girmedigimi sordu; ben de hic girmedigimi soyledim, bir yandan da dusunuyorum niye girmedim diye. Herneyse bir vesileyle Sebo beni odaya soktu ve gordugume inanamadim, cooook ama cooook sevindim, mutlu oldum, mutluluktan kac kez Sebo'ya sarildim bilmiyorum.
O odada ne vardi? ....
Kirmizi guller degil efendim, yanlis tahmin :), zira kirmizi guller beni bu kadar mutlu edemezdi, Sebo bunu bilir ;).
Hadi daha fazla meraklandirmadan soyliyeyim, uzun zamandir hayalini kurdugum bir beyaz i.mac calisma masamin ustunde duruyordu. Uzun zamandir ben bu bilgisayarin hayalini kuruyor, ancak Sebo'nun ve benim henuz yeni sayilabilecek bilgisayarlarimiz zaten oldugu icin i.mac'e kavusacagimi -en azindan yakin zamanda- hic mi hic tahmin etmiyordum. Bu istedigimde yillardir bir mac'e sahip olma duygumun yani- sira su son donemlerde burada mac ve pc karsilastirmasi yapan reklamlarin da etkisi var tabii ki ;).
Her neyse, artik bir i.mac'im var ve surprizimi gorunce bende yorgunluk morgunluk kalmadi dostlar. Gece ikilere kadar macintosh dunyasini kesfe daldim ve mac'imi simdiden cok ama cok sevdim....

NOT: bu arada ben ciglik cigliga sevincten Sebo'ya sarilirken Selim'in halini gormeliydiniz!!! o da kendi capinda bagirarak, hemen hizli hizli emekleyerek bizim yanimiza geldi ve benim sevincime ortak oldu. Ama hali gorulmeye degerdi dogrusu, kipir kipir birseyler oluyor ya, kacirmamak lazim tabii digerek olayin orta gobegine daldi kendisi. Sonradan dusundukce guluyorum Selim'in haline, paylasti o da annecigiyle bu sevinci, ne sevinci oldugunu bilmese de :)))...