gelismeler...

Selim'le ilgili yazmak istediklerim cokca birikti aslinda, neyi nasil yazacagim, nereden baslayacagim karmasasi icinde birseylere baslayalim bakalim...
Yedinci ayini da doldurdu ya artik Selim herseyim de tam olarak farkinda bir bebek. Etrafini cokca ve dikkatlice gozlemliyor, hersey onun icin yeni, hersey onu sasirtmak icin yeterli. Nereye gidersek gidelim hemen cevresini dikkatlice tanimaya calisiyor ve onun bu halleri bizi fazlasiyla neselendiriyor.

Bugunlerde kesfettigi -aslinda bir, iki hafta kadar oldu- birsey de ayaga kalkmak! kendi boyuna uygun birseylere -hatta bazen duz duvara bile- birsekilde tutunarak ayaga kalkmayi beceriyor, ve sonra gucunun yettigi surece ayakta duruyor. Hatta inanamadigim bir durum gecen gece uykuda ayaga kalkmisti, yani sanirim uyku ile uyaniklik arasi bir durumdydi- ve o sekilde mizildaniyordu, yani nasil? diye sordum kendi kendime. Ayakta durmayi cok seviyor, sanirim biraz erken ama bu durumlarindan yakinda onun yurumeye baslayacagini dusunuyoruz. Yurume konusunda genetik onemli ise eger (bilmiyorum), annemin soyledigine gore ben dokuz aylikken yurumusum, Sebo da erken yurumus; bu nedenle erken yurume olasiliginin yuksek oldugunu dusunuyoruz. Simdi bile arkasindan takip etmek zorlasmisken yurumeye basladiginda neler olur diye dusunmek bile beni yormaya yetiyor :). Aman yanlis anlasilmasin, tatli yorgunluklar bunlar...
Heryeri kesfediyor ya akliniza hayalinize bile gelmeyecek seyler onun icin agzina sokulmayi bekleyen muthis nesneler. Bu nedenler etrafta ozellikle kucuk seylerin bulunmamasina ekstra ozen gosterme durumundayiz. Ancak agza sokulacaklar arasinda yine de favorileri oyuncaklari (bunda pek tehlike yok), kablolar (fise takili olmadigi surece orta karar tehlikeli) ve kagitlar (ben bunu cok tehlikeli grubuna sokuyorum) geliyor. Ornegin gecen gun annemle konusurken ben telefonda, kasla goz arasinda almis bir kagit agzinda guzel guzel yiyordu -ek besinleri bu kadar istahla yeniyoruz ama!-, hemen olaya mudahele etti sumuklu annesi tabii ki ;).

Bir de minik patikler'in de bahsettigi miyavlama, isteklerini immmimmm (nasil yaziya dokulur bilemiyorum ama ) seklinde sesler cikararak, mizildayarak belirtme hallerimiz var. Uyanik oldugu surece ilgilenmek gerekiyor; her ne kadar oyuncaklariyla kendini oyalasa da bir muddet sonra sikiliyor ve anne- babasinin ilgilisini bekliyor. Bu konuda bilgisayarlarimizdan nefret ettigini dusunmekteyim (ben oyle hissederdim sanirim) cunku o oyuncaklariyla oynarken biz de firsattan istifade is bitirmeye calisiyoruz laptoplarimizda. Bazen birseyler yaparken kucagima aliyor, oyle calismaya calisiyorum ama ne mumkun, Selim can klavyeye elleriyle vurmaktan buyuk bir keyif aliyor. Onun o halini gorunce bilgisayarla lisenin son doneminde tanismis bir insan olarak arada ne kadar nesil farki oldugunu dusunuyorum ister istemez...
Ne guzel ki Adam bebek gibi suyu cok seviyor Selim can. Siteya ait birkac havuz olmasina ragmen hijyen konusunda suphelerimiz oldugu icin biz Selim'i kuvette suya alistiriyoruz. Birlikte kuvete girip oynuyoruz saatlerce, hic sesini cikarmiyor bu arada, cok neseleniyor, guzelce oynuyor suyun icinde.
Yalniz dun kucuk bir vukuatimiz oldu. Selim'i soymustum, bezini de cikarmis bir halde besigine koydum, ki o sirada banyoyu hazirlamak icin birkac dakikaligina banyoya girdim. Selim'i yataginda biraktigimda yatagin kenarlarina tutunup ayaga kalkmis mutlu mutlu bakiyordu bana. Sonra Sebo'nun "Selim yatagina yapmis" nidalariyla yanlarina kostum, Selim hala biraktigim gibi duruyordu, ayakta, sadece cis yapmistir diye dusunurken icimden yatagin ustundeki birkac kaka parcasini gordum: Surpriiiiiz :))) Neyse ki baya kati bir formda oldugu icin temizlik sorunu yasamadik, ama komik bir surpriz oldu bu bize. Neymis? Bir kac dakikaligina da olsa alti acikken Selim yalniz birakilmiyor ve hatta mumkunse alti acik birakilmiyormus ;).

Kendi kendine ayakta durarak kendini oyalayacagi orumcek tipi birsey almistik Selim'e; cok tutmadi, ustunde bes dakikadan fazla kalmadi, pek sevmedi, geri verdik o yuzden; Selim bagimsiz takilmayi seviyor.
Bir de bu aralar giyinmeyi ve alt aldirmayi sevmeme durumlarimiz cikti, altini alirken dondugu icin ve onu cok zorlamak istemedigim icin alt alma olaylari cok zor hale gelmeye basladi. Eline dikkat cekici bir oyuncak vererek alabiliyorum altini ancak, ki cogu zaman bu ise yaramiyor, hemen donuyor yatagin ustunde emekleme pozisyonuna geciyor. Ayrica kiyafet degistirmek cok zorlasti, kiyafet degistiriken cok agliyor; basiyor yaygarayi. Bu nedenle bazen hic istemedigim halde gogsu islak islak geziyor oyle Selim bey.
Bir de lastik top gibi oldu Selim artik, hele o kafayo her daim biryerlere carpiyor, vuruyor, agliyor ama tekrar aksiyona son gaz devam ediyor; bu arada annesinin icin paramparca oluyor ama ne kadar dikkat edilse de Selim kafasini biryerlere carpacak bir yontem mutlaka buluyor.
Simdilik aklima gelenler bunlar; yaramazlikta bir numarayiz, cok kipir kipiriz, yerimizde duramiyor; firsat buldukca ayaga kalkiyoruz ve kafamizin ne kadar dayanikli olduguna dair denemeler yapiyoruz.
Selim'den haberler boyle...