..
Birkac gunder beri hayat can hasta... Oyle buyuk birsey degil, grip olmus durumda hani ses kisikligi ve kuru oksurukle birlikte olan. Pek bulasici gibi degil o yuzden benim icin bir risk olusturmuyor yoksa bicirigimla ben ondan uzak durma konumunda kalacaktik...
Neyse ona sicak birseyler yapma niyetiyle dolaplari karistirirken turkiye'den gelen ihlamur, adacayi vs gibi bitki caylarinin yaninda ne zamandir orada duran ama benim tamamiyle unutmus oldugum salep ilisti gozume... Ne buyuk bir mutluluk :))) kucukten beri bilimum sut mamullerine tutkun olan benim icin (kaymak haric, ozellikle de sutun ustundeki kaymagi dusunmek bile tuylerimi diken diken etmek icin yeterli) ne muthis bir hazine oldu anlatamam. O aksam hayat canla birlikte, ustu tarcinli mis kokulu salep ziyafeti verdik kendimize...
Ondan beridir de aklim salepte... Birazdan, havadaki kapaliligin verdigi etkiyle yine kendime salep yapacagim. Bunu dusunurken lise anilarim canlandi gozumde. Guzel bir arkadas grubumuz vardi lisedeyken; soyle toplandik mi 8-10 kisi edecek cinsten. Bazen o soguk kis gunlerinde hep birlikte dersaneden ciktiktan sonra o kucuk Ege sehrinin pek az olan alternetifleri arasindan "salep icmeye gidelim"i secer, cok da merkezi bir yerde olmayan ama otantikligini korumus o pastaneye giderdik. Yalnizca saleple kalinmazdi tabii, isteyen bozayla eslik eder, yaninda bilimum kurabiyeler ve tatlilar girla giderdi. Tum o universiteye hazirlanma stresi altinda bizim icin ne guzel kacamaklardi onlar. Sonra bir de muhabbet ederdik ki donup dusundugumde neler konusuyor oldugumuzu animsamiyorum bile ama derin muhabbetler olurdu bizimkisi. Guzel insanlarin oldugu guzel bir arkadas grubuydu, simdi herkes baska biryerlerde... Geriye donup baktigimda o yillari cok buyuk bir keyifle aniyorum. Hani sorsalar hayatinizda hangi yila geri donmek isterdiniz diye eminim ki o yillari secerdim hic tereddut etmeksizin...
Neyse, cok uzatmadan lafi ben ve bicirigim, biz, kendimize bol tarcinli bir salep yapip, keyfine varalim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder