nihayet...

Nihayet soguklar basladi :)))
Iki gundur soguyan havalarla birlikte agzim kulaklarimda geziyorum desem yeridir. Dun ornegin gunduz 3 derece civari idi ve ben hamileligin de verdigi hormonal dopingle evin icinde bir sure t-shirtle gezme becerisini gosterdim, sogugu icime ceke ceke, keyfine vararak yasamak istiyorum cunku. Ayrica kesinlikle "kis geldi" diye bir tahminde de bulunamiyorum ne yazik ki, cunku yine bogle soguk birkac gunun ardindan 28 dereceleri bulan o sicak gunler gelmisti. Guvenim kalmadi benim bu havalara, ne bicim memlekette yasiyoruz anlamadim vesselam...
Bu arada dun aksam hocama birseyler yolladim, bunun icin nihayet diyemiyorum ama cunku biliyorum ki yazdigim seylerim kalitesi cok dusuk :P. Adam, sali gunu bakip cevap yazarim sana demis, sali gunune de problemi erteledim sanirim ama elbette icim rahat degil cunku biliyorum ki yaptigim problemi cozumlemek degil, ertelemek. Ertelenmis problemler kokunden cozulmedigi surece gelir beni bulur.
Universite mezuniyetimde de boyle sarpa saran bir problem yasmistim. Birgun, okuldan cikisimi alip ogrenci islerine gittim diplomami alabilmek icin (diplomami diploma toreninde almamistim cunku yine depreson hallerinden-depresyon halleri oldunu simdi simdi anlayabiliyorum- mezuniyet torenine katilmamistim). Kayit islerinde bana diplomamin olmadigini ve bir dersten kalmis gorundugumu soylediler; nasil bir sok(!!!) anlatamam... Oysa ki ben cok emindim ki o dersten kalmamistim. Apar topar dersin hocasini bulmaya gittim, gel gor ki yurt disinda konferansta imis, bolum sekreterinden bir sekilde birseyler ogrenmeye calistim, notlarin verilmesiyle ilgilenen kisiyi buldum. O kisi notlari bulamadi ama bu konuya bakacagini ve ogrenci islerini haberdar edecegini, bu isin iki hafta kadar surebilecegini ve diplomami da gelecek iki ay icinde alabilecegimi soyledi... O iki ay benim ertelemelerimden dolayi iki yil oldu... O gunden sonra korkumdan uzunca bir muddet (iste iki yil kadar :P) okula gidemedim, aslinda biliyordum gectigimi ve diplomamin beni bekliyor olacagini ama icimdeki o acaba sorusu ve okulda olasi yasayabilecegim problemler beni iki yil kadar bu konudan uzak tuttu. Ve ben sirf bu korkumdan, gereksiz endiselerimden dolayi girdigim islerde diplomami geciktirmek icin elimden geleni yaptim, sorunu cozmek yerine gunluk cozumler buluyordum iste ve bu gunluk cozumler eninde sonunda benim basimi agritiyordu.
Iste bu olaydan aslinda ibret almam gerekirken hala bu tip gecici cozumler cekici gelebiliyor, sonuclarini bile bile bu yola girmek, hatta girecek olma olasiligi bile sinirimi bozuyor, canimi sikiyor aslinda.
Iste bana degistirmem gereken birsey daha :(((.