Selim ve Boston'daki ilk gunler

ah bir anne cocugunun blogunu bu kadar ihmal eder miiiiii????....
eder-mis!
yasadik ve gorduk malesef...
herneyse, buraya da daha sik yazma dilegiyle baslayalim yazimiza.
***
Boston'a tasinmamizla birlikte Selim icin cok hareketli gunler basladi. Her ne kadar bu hareketin guzel yanlari varsa da, anne-baba olarak hem bizler bu durumdan cok yoruluyoruz hem Selim cok yoruluyor.
Selim bey krese basladi baslamasina ama kres malesef cok da uygun bir yerde degil. Bu nedenle her sabah erkenden o sabah kalabaliginda Selim'le birlikte metroya biniyor, once Selim'in kresinin oldugu durakta inip Selim'i birakiyor, sonra tekrar metroya binip okulumuza gidiyoruz. Sabahlari ben birakiyorum, aksamlari ayni rutinle babasi aliyor. Malesef cocuk o sabah kalabaliginda, ve aksam is donusu kalabaliginda bizimle birlikte metroya binmek zorunda kaliyor.
Kresi fena degil ama simdi de dil sorunu yasiyoruz. Orada siklikla ingilizca duydugu icin konusmasinin gerilemesinden korkuyoruz.
Ve bir kac endise sebebimiz de eklenince dayanamayip anneanne ve dedesini cagirdik yanimiza, onlar da sagolsunlar teklifimizi kabul ettiler ve cok yakinda buraya gelecekler. En azindan bu uc ay icinde gelecek donem icin neler yapacagimizi da daha iyi planlayabiliriz diye dusunuyoruz.
Hayirlisi bakalim...
***
Selim hakkinda ne anlatsam diye dusunuyorum. Cidden buyudu diye dusunuyoruz baktikca ona. Buyudukce araba, ve her turlu tasit sevdasi da katlanarak buyuyor. Devamli cesitli arabalarla oynuyor, ya da bizi de oyununun icine katiyor. Biryerlere cizme sevdasinda da azalma gorunmedi, ama biz careyi kalemleri pek fazla ortada tutmamakta ve kendi gozetimimizde birseyler yazip cizmesine izin vermekte bulduk.
Kendi capinda ortaya cikardigi saklanbak oyunu da gozdesi. Saklanip biryerlere, ya da devekusu misali yalnizca kafasini ortup birseylerle, "nerdeeee, nerdeee" diye soruyor; sonra da acip "aaaa" diyor, buradaymis diye. Eh bu oyuna bizi de, daha cok beni, dahil edince de surdurdukce surduruyor, yani bazen hic bitmeyecek saniyorsunuz :).
Oyun durumlari bunlar, su kres durumlari yuzunden kelime haznesinde pek bir yenilik gpremesem de ben bu aralar oradaki cocuklardan, su "oh-ooooh" -nasil yazsam bilemedim ama amerikalilar'in yanlislikla birsey yaptiklarinda cikardiklari bir ses sekli, iste bunu ogrenmis birsey dusurunce falan direk oh-oooooh duttu (dustu) diyor. Bu konuda sonumuz hayrola diyor, anneanne ve dede gelince ozellikle turkcesinin biraz daha gelismesini umuyoruz.
Ha, bir de sayi saymasi var ki cok tatli, bir, iki, uc tamam, ama sonrasi a-ti (alti), neni (yedi), ooooon (melodik bir sekilde on) diyerek bitiyor; bunu bir turlu kameraya alamadim, oysa ki kacirilmamasi gereken birsey.
bir de bir gun, bir gun bir cocuk, eve de gelmis kimse... yok kismini Selim bagirarak "dooook" (yok) diye tamamlamasi cok tatli. Aksama sanci baslamis deyince de yuzu acikli bir ifade alirken ben gulmemek icin zor tutuyorum kendimi :))).
***
Resim post etme planlarim var ama bu aralar resimler birkac bilgisayara dagildigi icin, son cekilen birkac resim koyabilecegim ancak.
***
20 dakika sonra...
malesef cidden uzun surdu ve bir resim bile yukleyemedim, yarin yine deneyecegim ;)
Sorry :(((