Deniz olunmali oglum ;)

Denizi sevmisimdir hep; kokusunu, tuzunu, serinligini, cakilini, kumunu, baligini, yosununu... Denizi ve getirdigi herseyi.
Dallas'ta yasadigimiz yillar boyunca en cok ozledigim seylerden biriydi deniz. Dallas'ta goller coktu; hem cogunun "suni" oldugunu bildigimden, hem de ne kadar buyuk olursa olsun (Chicago'daki Michigan golu gibi) bir siniri, sonu olmasinin verdigi kisitlilik hissinden pek sevememisimdir golleri ve tabii de olsa bir deniz taklidi oldugunu dusunmusumdur.
Bu sehri de denize -aslinda Amerikalilarin soyleyisi ile- okyanusa yakin olmasindan sevmis ve istemistim. Ama bir tasinma, etrafimizi tanima karmasasinda denizi bile gorememistik. Bu hafta sonu -yine- bu aralar siklikla yaptigimiz gibi kucuk birsey icin bile olsa ciktigimiz bir alisveris sirasinda -tesadufen- bir plaj kesfettik. Cumartesi gunuydu ve hava su anin aksine sicakti. Elbette alis veris icin ciktigimiz icin plaj icin hazirlikli degildik, biz degildik ama Selim zaten penye sortu oldugu ve yanimizda ek kiyafetimiz oldugu icin cok hazirlikliydi.
Asagida fotografi gorunen plaj cok kalabalik degil ama doluydu. Insanlar belki de bu son yaz gununu kacirmamak icin havlulari, sezlonglari, buzluklarinin icinde yiyecek, icecekleri ile plajdaydilar. Plajin kumluk alani cidden buyuktu, denizi ise Didim altinkumun denizi gibi 50 metre kadar dizinize kadar ancak gelen sonra yukselen bir denizdi. Bu yuzden Selim'i guvenle biraktik; o hic korkmadan havuzdan buyuk gormedigi suyu, kumlari, cakillari, midye kabuklarini kesfetti. Biz de kiyidan zaman zaman da islanmayi goze alarak denizde elinden tutup onun keyfine eslik ettik.
O oynarken kiyidan guzelim denizi izleme firsati buldum.
Ertesi gun hazirlikli bir sekilde donmeye karar verdik plaja; ama ertesi gun soguk ve yagmurlu bir Boston sabahina uyaninca plaj keyfimiz guzel bir ani olarak kaldi...