Bu kadar cok ara verince insan nereden baslayacagini bilemiyor. Gercekten nereden baslamali? Tasinmamizdan mi? sonrasindan mi? esyalarimizin gec gelisinden ve sonunda -nihayet- yerlesmis olmamizdan mi? yeni bir sehre alismaya calismanin verdigi gucluklerden mi? is cevremin yeniliginden mi? ogrencilikten hocaliga gecisin tecrubelerinden mi? Selim'den mi (pardon bu gozbebegim'in konusu oluyor- ki orayi da cidden ihmal ettim)?
Sahi neleri anlatayim?
***
Yarin yeni is yerimde, yeni ogrencilerime, ilk dersimi verecegimin heyecani ve telasi icindeyken yaziyorum bu satirlari. Yine bir sikisiklik anina sigdirmaya calisiyorum blog yazimi. Yazimi, ve birkac saat sonra ofisimde isimi bitirdikten sonra metroya binip Selim'i almaya gidecegim krese, ve onu alip birlikte yine metroya binip 20-25 dakika suren yolculugumuzdan sonra yeni evimize gidecegiz. Farkli mi? Farkli, Dallas'taki yasamimizdan cok daha yogun ve yorucu gunler yasiyoruz; ama sanirim herseye oldugu gibi buna da alisiyoruz yavas yavas degil ama hizli hizli.
Yasamimizdaki guzel seylerden biri evimizin cogu esyasini, eksiklerini halletmis olmamiz. Yeni evimizi, ve esyalarimizi cok seviyoruz. Bu insana buyuk bir huzur, yeni bir motivasyon veriyor.
***
Boston, yorucu bir sehir Dallas'a gore. Arabamizi degil, toplu tasimayi kullaniyoruz genelde; bu degisikliklerin en onemli kisimlarindan biri. Dallas'ta heryere - ama cidden heryere- arabayla giderken, simdi mahallemizde olan markete yuruyerek gidip eksik birsey almanin keyfini yasiyoruz.
Arabamizi eski siklikta kullanmasak da, kullandigimiz zamanlarda trafigin yogunluguna hem sasiriyor, hem de Istanbul'da yasadigimiz donemleri animsiyoruz. Trafikte insanlarin saygisizligi bizi soka soksa da, eskiyi animsiyarak duruluyoruz biraz. Genel olarak kuzeydeki insanlarin yapisi da guneydekinden farkli. Guneydeki gibi selam verme aliskanligi yok buradakilerin; hatta selamverince biz -eski aliskanlik- yuzumuze bakiyorlar garip garip "ne istiyor acaba?" dercesine. Insanlar pek saygili degil yani birbirine. Buyuk sehir aliskanligi mi acaba desem, Dallas daha buyuk bir sehirdi oysa ki...
Insanlari ve trafigi takmazsaniz, kisa mesafelerde yapilacak cok sey oldugunu gorup seviniyorsunuz. Hem ogrencilikten cikmis olamanin, hem de yeni yerler kesfetmenin verdigi istekle daha cok bir yerlere gider, acik mekanlarda daha cok hava gecirir olduk ki bu da buranin pozitif yanlarindan biri.
***
Uzun sure ara vermemden dolayi oyle oradan buradan yaziyorum, ama seytanin bacagini kirdim bir kere, gerisi gelir, oyle degil mi?
9 yorum:
Boston çok güzel bir şehre benziyor. Şehir yaşantısınında keyifli yanları çoktur. Çok uzun zamandır şehir içinde oturmuyorum ama güzel yanlarını hatırlıyorum.
Öğrencilikte olduğu gibi
Hoca olarakta çok başarılı olacağından eminim Sümüklücüm.
Keyifli zamanlar.
ah ozlemisim yorumlarimi :)
evet swaycigim, farkli bir sehir yasantisi burasi; daha hizli.. bes senedir o hizdan uzak kalinca zor geldi bize baslangicta biraz, ama ona da alisacagiz sanirim...
guvenin ve iyi dileklerin icin tesekkurler!
Canım sümüklücüm hoşgeldiiiinnnn...
Hem yeni eviniz, hem yeni işniz hem de yeni tempolu hayatınız hayırlı olsun tekrar :)) İnsan bünyesi adaptasyonu hemen hallediyor merak etme :))
Civcivimiz de kreşe başladı demek.. Çok özledim onu da yaa.. Bir bakayım sayfaya, yeni yazı- fotoğraf varmı?
Benim oğlum da yürümeye başladı bu arada, haberin olsun :))
cok sevindim kuaybecigim! tebrik ediyorum minik melegi... hadi bakalim daha hizli zamanlar sizi bekliyor artik, benden soylemesi ;).
selimin blogunu da cok yakinda -haftasonu gibi guncelleyecegim-
gorusmek uzere...
Nihayet buraya yeni birseyler yazilmis:). Bence yakinda daha cok seversiniz Boston'i.
Sanirim isin en zor kismi toplu tasitlara gecis kismi olmus.
Galiba benim icin de en zor kisim yine toplu tasitlari kullanma ve alisveristen donerken ellerimdeki posetleri bir sure tasima zorunlulugu...
aman da amannn..benim sumuklucugumm gelmis...hayirli olsun İNSALLAH yeni hayat,yeni mekan...benim civcicim krese mi basladiii..karakuzu da basladi :) sen yokken ban neler olmus gordun mu..hosgeldinnnnn...(ADRES İSTİYORUMMMMMMM!!!!) :))
Ne cok sevindim senin hizli ve huzurlu yazini okurken. Ben eminimki hocaliktada o guzel gulusun ve yeteneginle cok basarili olacaksin. Yeni sehir yeni is ve yeni evinizde mutluluklar dilerim Sumuklucum. cok opuyorum.
Sevgili S.böcek,
Yeni şehrinizde keyifli güzel bir yaşam dilerim.
Boston'un daha Avrupa'ya yakın özellikli bir şehir olduğunu söylerler. Bakalım, daha ne farklar yaşayacaksınız?
:))
İremcim, hoşgeldin, sefalar getirdin:) buralarda olduğum günlerde bakmaktan bihal olmuştum, gerçi şimdide sengelmişsin ben görememişim;P
Yazından huzur ve sevgi hissi aldım, inşallah evinizde hep huzurlu ve çalışmalarınızda hep başarılı olun :)
Yorum Gönder