hikayeyi anlatmaya enerjim yok ama hikayenin ozu cocuklarin insana bir nese ve enerji kaynagi olduguyla ilgili.
gercekten oyle...
degil birlikteyken yasadiklarimiz, onlar uyurken fotograflarina bakmak bile neselendiriyor insani.
sarsilan ruhumu onlarin varligiyla onarabiliyorum cogu zaman...
mevsimin olmazsa olmazi balkabaklari... bu cilginliga bu sene artik Kerem de dahil oldu :)
.jpg)
eylulden kalma bir resim sanirim... kaykayli Kerem. durusu da sanki ustune basip kayip gidecek gibi...
.jpg)
Bu da gecen gun bahsettigim dinazorlu tuzlu kurabiyelerin yapim asamasinda, kurabiyelerin ustune yumurta surmeye baslayan Selim bey... sonra da yedi t-rex'lerini Selim.!
.jpg)
not: buraya guzel anilar yansirken bagiris -cagiris -aglayis -zirlayis gunlerimizin oldugunu da not etmeliyim. mukemmel anne olamiyor insan her zaman.
2 yorum:
Vay t-rex kaliplari var demek :) Kerem ne kadar cabuk buyumus. Cabuk buyuyorlar degil mi? :)
ilk sene bir insanin en cok buyudugu donem diye duymustum. bir sene icinde cok cabuk buyuduklerini farkediyor insan.
sonra 2-3 sanki ayniymis gibi gelse de 4-5'te farkediyorsun ki elinde artik bir bebek degil bir cocuk, apayri bir birey var!
yani soruna cevap curlycigim, evet, gercekten de cabuk buyuyorlar :)))
Yorum Gönder