Dun ogleden sonra iyi bir haber aldim ve basvurdugum arastirma odenegini (research grant) aldigimi ogrendim. Bu elbette arastirmalarim konusundaki motivasyonumu arttirdi. Kimbilir, bu cercevede belki birkac gunlugune Turkiye'ye de gidebilirim. Cocuklari birakip gitmek biraz zor olabilecek olsa da bu odenek cercevesinde yapmam gereken birsey.
Bununla birlikte bu aralar projelerime yogunluk verme istegim artti, bu elbette guzel birsey ancak ayni zamanda verdigim dersten soguyorum bu asamada. Ogrencilerin istekleri ve zaman zaman sorunlari beni projelerimden alikoyan bir angaryaymis gibi hissediyorum. Neyse ki donem icinde isleyecegim konular bugun itibariyle bitiyor ve ogrencilerin yapmasi gereken sunumlar ve simulasyonlar var donem sonuna dek. Onlar da benim acimdan yonlendirme gerektiriyor sadece, sinifta ders anlatmak ve bu derse hazirlanmak kadar yorucu degil.
Bilenler bilirler, ogrencilerin hele hele universite ogrencilerinin, hele hele hele "generation Y" dedikleri bu neslin onunde ders anlatmak hic de kolay degil... (Bu "Y nesli" cok ilginc, baska bir yazida mutlaka ele almaliyim!!!).
Iste bu duygularla geldim bugun is yerime -okula deyince hala ogrenciymis gibi hissediyorum o yuzden bundan sonra is yeri tabirini kullanmayi tercih ediyorum. Ve hatta gelmeden once Selim'i okuluna -onunki okul iste :)- birakinca orada masalar ustundeki oyun hamurlarini, sulu boyalari, cesit cesit incik boncuklari gorunce hic ayrilasim gelmedi oradan. Biraksalar orada bir muddet vakit gecirsem diye dusundum...
Ve iste buradayim ve iste son dersime bir goz atmamak icin blog yaziyorum...
Ve galiba artik durmaliyim!
1 yorum:
NSF grant'i mi? tebrik ederim, darisi benim basvurdugum sonsuz limitli fellowship ve award'larin basina...
Y generation- hmmm, did you read the "Generation Me" book?
opuyorum.
Yorum Gönder