Tasimak uzerine kurulu bir hayat yazisini okurken JTB'de gecen gun yine bir cope atarken mutfagimizdaki copluge "ne kadar cok cop biriktiriyoruz su hayatta" diye dusundugum geldi aklima. Tasima, kullanma ve cop olmasi sonunda. Boyle bir dongu icindeyiz iste. Konu dongu degil, konu nasil bu kadar cop biriktirebilmemiz. Kucuk bir kagit, elektrik supurgesinin tozu, bir kalem kapagi, kutular, posetler, plastik siseler, tenekeler, galonlar, cocuk bezleri, pedler, kirilmis bir cd, kiyafet etiketleri vs vs vs... Gidin bakin bakalim copunuze neler bulacaksiniz? Eskiden de bu kadar cok cikarir miydi insanoglu, sanmiyorum? Belki de cevreci hareketlerle yeniden dusunur, buradaki pek cok magazada basladigi gibi yeniden donmeye calisir olduk tekrar kullanilabilir posetlere, filelere...
Yazmak istedigim o da degil aslinda; cop cikarmamizin da guzel bir yani var, yasam! Yasiyoruz ki cop cikariyoruz gibi Pollyannavari ama o kadar da hakli bir cikarim yapilabilir bence. Durup dusunuyorum ornegin su anda kapali durumda olan anneannemin evini, hic cop cikmiyor oradan. Cop cikmayan ya da cok yakinda cikmayacak olan kac ev var mesela?
Bu yazinin anafikri ne diye dusununce coplere dikkat diyorum. Anafikrin anafikri ise cop cikarmanin da mutlu eden bir yani olmasi.
Cok mu karisik anlattim? Burusturup cope mi atmali yoksa bu yaziyi?
4 yorum:
Hayır hayır.. Çöpe atma kesinlikle..
Annemin "yaşayan mutfak" benzetmesine benzettim bu yazını :P Ne dedim ben yaa.. Neyse, konuya dönelim. Annem bazen mutfağın sürekli dağınık olduğundan şikayet eder, bir türlü derli toplu olmadığından yakınır - dört çocuk bir eş ve ve öğün harici atıştırmalarla- sonra da buna şükreder, içinde yaşanan, ocağı kaynayan, çatal kaşık sesleri olan bir mutfağı olduğunu hatırlardı.. Bunlara sahip olmayan insanları düşünürdü.. Kapısı çalınmayan, akşam eve gelip pişirdiği yemeği yiyecek bir kişisi bile olmayan ne insanlar var..
Evet, hayatta şükretmek isteyene hep bir şükür noktası var.. Ne güzel!
annenin benzetmesi de cok hosmus Kuaybecigim, dogru ben de oyle dusundum sonra...
Bir yerde hayat sürüyorsa, çöp olmaması imkansız.
Sorun, eskisine göre çok fazla miktada çöp çıkardığımız için ve çöplerin çoğunu değerlendiremediğimiz için oluyor.
Eskiden, mesela, sebze meyve atıkları bahçeye gübre olarak kullanılırmış. Bu kadar çok paket, kutu kulanılmadığından çok daha az çöp çıkarmış.
Neyse, yazına gelince; bu kadar düşünce üreten bir azı çöpe atılır mı, yahu?!
:)
aaayyyyy irem bu neeee...yemin ederim tuylerim diken diken suann bu sumuklu böcek yuzundeeennn..imdaaatttt yaaa :)) canim adasim senin kadar tatli bisi sanmistim ben bu sumukluböcegi ama kalsiiiiiiinnn...aaayyyy :)
Yorum Gönder