eski bir fotograf ve...

Dun bilgisayarimin bilmedigim bir yerinden cikti bu fotograf. Hatta simdi, fotografin kesilmemis halini bulup da koyayim dedim, bulamadim...
Miniklik hallerinden bir minik Selim; gectigimiz ramazan ayiydi, henuz bir yasina basmamisti, tam olarak ne gun cekildi bilemiyorum ama cunku o fotograf cekilirken ben orada degildim.
Simdi minik bebegi olan arkadaslar, hangi hali daha zor? diye soruyorlar; bebekligi mi su anlari mi?
Her anin farkli bir zorlugu olsa da zahmet acisindan hersey 6. aydan sonra basliyor sanki; hareketlenip meraklandiklari zaman hep bir takipte olmak gerekiyor. Simdilerde bu hareketlilik ve merakin ustune, ozel istekleri de geliyor; oyun oynama istegi, disariya gezmege cikma istegi; yemek yeme, su icme vs gibi istekler geliyor. Onunla birlikte oldugunuz her ani dolduruyor; dolu dolu.
Evet, zorlugu artiyor bebekligine gore ama bununla birlikte sevgisi de kat kat artiyor. Her gecen gun insan bebegine -evet, hala bebegim Selim benim ;)- daha guclu bir sevgiyle baglaniyor. Birlikte oldukca, onun hareketlerini; dillenisini, gelip sarilisini, saclarinizi oksayisini, opusunu, soylediklerini dusundukce cok cok daha buyuk bir sevgiyle baglaniyorsunuz.
***
Bugunlerde Selim duzgun bir sekilde opmegi ogrendi. Eskiden de biliyordu opmegi ama sadece dudaklarini degdiriyordu; simdi ise guzelce opuyor bizi; ama onun cani istedigi zaman.
Kelime haznesi de gelisiyor gitgide; minik bir papagan misali her soyledigimizi tekrar ediyor, masallah. Kameraya almakta gecikiyorum, yakalayamiyorum cogu zaman; cunku minik beyimiz elimden almaya calisiyor fotograf makinasini her daim. Bugunlerde en cok soyledigi kelimeler: bibbiii (bitti, birsey bitince), yerde? (nerde, yastiklarin altina gizlenip annesinin bulmasini istediginde), dittiii (gitti: baba veya anne ortadan kayboldugunda), muuu (muz), ham (yiyecek herhangi birsey), baamo (gibi birsey, banyo anlaminda), meeba (el sikisip merhaba diyoruz), aciii (aci, gecenlerde yemek yaparken tezgahin ustune oturtmustum -yoksa ayaklarima yapisiyor cunku- o da bir yandan mutfak tezgahinin ustundekileri karistiriyor, bir yandan bana bakiyordu. yemek, yapiyordum soganlari dogradim, bir parca sogan aldi katir kutur yedi, bana misin demedi, sonra biber dogramaya gectim, annecigim yeme onu dediysem de bir biberi alip hart diye isirdi ve aci kelimesiyle yasayarak tanismis oldu; aslinda faydasi da oldu yemesini -icmesini istemedigimiz bir seyden -kola ornegin- aciii diyerek vazgecirebiliyoruz artik onu).
***
Bu aralar mizildamalar da artti. Istedigi birsey olmayinca mizildiyarak -bizim deyisimizler agzini yildirarak- istemege basliyor bu durumdan cidden hoslanmiyorum ve bagirma annecigim diyerek yaptiginin yanlis oldugunu soylemeye calisiyorum, ya da dikkatini baska yone cekiyorum vs. o da bana baama (bagirma) diye karsilik veriyor :)
***
Yazacak pek birseyim yok Selim'le ilgili diyordum ama dusununce cikiyormus.
***
tuvalet egitimi icin erken ama yavastan baslamak istiyoruz; keske birileri bu konuda birseyler yazsa da feyz alsak :))) (esracigim bu konuda top sana geldi, sizin icin cooook erken ama bir el atsan su ise ;)
bugun bu amacla bir sure kilot giydirdim; kilot da pek yakisti masallah; ama on dakika dur(a)madi malesef :(
simdilik; cis, kaka, tuvalet.... gibi kavramlari ogretmege calisiyoruz; bu da bir baslangic. ogrendi, altini acinca burnunu kapiyor suratinda kotu bir ifadeyle, cok komik :).
***
Simdilik Selim'den bu kadaaaar!