iyi geceler bebegim...

Selim'i bugun yatirirken baska bir sevgiyle doldu icim.
Cok sukur su yatma duzenini oturttugumuzdan beri her gece saat 8'de yatagina yatiyor Selim. Oncesinde genelde yikanma, alt degistirme, sut icme (ya da artik cok seyrek hale gelen emme) rutinlerinden sonra yatagina yatirdigimizda artik kabullenmis bir sekilde yatiyor yatagina.
Bir de yatirmadan bes dakika oncesinden basliyoruz, Selimcigim yatacaksin biraz sonra, iyi geceler diyecegiz, bay bay deyip yatacagiz diye.
Bugun de boyle bir rutin sonrasi, babasini opup iyi geceler dedikten sonra kucagimda odasina giderken bay bay diye el salladi oglusum babasina -genelde yapiyor bunu ama bugun bana baska bir tatli geldi-, ben de opup iyi geceler dedikten sonra yatagina koyunca, oyle yan yatip kisaca "bay baaaay" dedi bana ve gozlerini kapatti usulca. Oyle tatliydi ki o hali tekrar kucagima alip opmemek icin zor tuttum kendimi. Kapiyi kapatip ciktim odadan ama kalbim orada kaldi...