ucak yolculugu

Turkiye'deki ve Avrupa'daki yolculuklarla kiyaslandiginda ABD'deki ic-hatlat ucak yolculuklari pek keyifli degildir. Turkiye'de otobuslerde bile bilimum ikramlara alisik olan ben, buradaki ucak yolculuklarinda kuru bir icecekle gecistirilmekten cok haz almam. Arti istediginiz hersey ucrete tabiidir burada: kulaklik- 2 dolar, biskuvi vs iceren bir paket 4 dolar, vs, vs. Ancak, bu duruma hala alisamayaraktan ya da bir sekilde unuttugumdan midir nedir, direnerek ucaga yanima tedbirsel birsey almadan binmeye devam eder-im, eder-dim.
Bu gidisimde farkli bir hava yollarinda farkli bir deneyim yasadim. Oncelikle ucaga bindikten biraz sonra elinde kulakliklarla gezen hostes "kulaklik ister misiniz?" diye sordu, gecmis deneyimlerimden kulakliklarin ucrete tabii oldugunu bildigim icin "istemiyorum, tesekkur ederim" diyerek, konuyu kapattim. Yalniz bir yandan da bu uzun ucak yolculugunda kulakligin ve ucakta bulunan su hava radyosunun da iyi olacagini dusundum, bu dusuncelerle hostesi izlerken hostesin isteyen baska yolculara kulaklik verdigini ve karsiliginda para almadigini gorunce; sahin gibi olaya atladim ve hostese "fikrimi degistirdim, bana da bir kulaklik verir misiniz lutfen" diyerek bir cift kulaklik sahibi oldum.

Memnun mesut ve deneyimden mutlu bir sekilde radyoda kanal arastirmaya basladim ki turkce-yunanca karisimi birseyler calinmaya basladi kulagima. Koltugun kol koyma kenarindaki radyo ekraninda sarki ismi olarak "deli gibi"yi gorunce sarkinin turkce olduguna suphem kalmadi, radyonun adi ise "u-pop" idi ben onun "universal pop" olabilecegini dusundum ve kendime baska uygun bir kanal bularak memnun mesut dinlemeye basladim. Bir yandan da annemlerden istedigim kitabi (Elif Safak- Baba ve Pic) okuyordum, gayet keyifli bir yolculuk yaptigimi dusunuyordum ki icecek servisi basladi ben ne icecegimi dusunurken ayrica gelen biskuviler mutluluguma mutluluk katti ve bu yolculugun sonunda digerlerinin aksine, mutlu mesut indim ucaktan.
Yalniz, kisa surede yaptigim yolculuklardan ve is gorusmelerinden bitap durumdayim su siralar. Dallas'a donmus olmanin, sevdiklerime kavusmus olmanin mutlulugu yanisira mumkun olursa dinlenmek istiyorum bir sure.
Bu arada kitabi cok begendim; konusu, yazilanlar ve elestiriler ayri bir sekilde tartisilir ama ben ozellikle olaylarin kurgusunu, karakterleri ve yazarin ozellikle Amerikalilarla ilgili gozlemlerini ve bunu okuyuculara iletisini cok yerinde buldum. Yalniz, kitabin cevirisi bazi yerlerde cok kuru kaliyordu: bazi kelimeler tamamen ingilizceden turkceye direk bir ceviriydi, bu konuda cok daha iyi bir is yapilabilirdi diye dusunuyorum.