Cok tatli, cok canli bir o kadar da yaramaz bir kedi.
Evden ciktigimda oynamak icin ayaklarima atliyor, hemen onu yere yatirip dislerimi sikarak oksuyorum, seviyorum ben de. Ama ozgurlugune duskun yaramaz bir oglan bu, ben oyle yapinca sikilip kaciveriyor ellerimden. Onu etrafta oynar sekilde gormek bana buyuuuk bir mutluluk veriyor.
Bazen de dayanamiyor, icimde muthis bir sekilde onu eve goturme duygusu hissediyorum...
Gerci havalarin sogumasiyla birlikte onu da pek fazla disari cikarmiyorlar artik, her ne kadar ozgurlugunu yasasa da bir ev kedisi o. Ve sanirim (uzaktan gozlemledigim kadariyla) evde kendisiyle oynayan dort ya da bes cocugun oldugu, hic sikilmayacagi bir evin kedisi.
Ama cok guzel oyle degil mi???
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder