Insan bazen kendisi olmak ile, sevgiyi kaybetmemek icin kendisine ters dusmek arasinda kalabiliyor...
diye yazmis cok sevdigim bir can.
Cok anlamli geldi bana ve sanirim icimizde yasadigimiz pek cok firtina kendimize ters dusmenin getirdigi yenilgiyle kendi kendimize kizmaktan kaynaklaniyor. Hele de cozum caresizlik olunca bu yenilgiye daha da hiddetleniyoruz iste. Gerci cozum "caresizlik" midir? bunu uzunca tartisabilirim aslinda ama gucum yok buna, en azindan simdilik...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder