bu aksam evden 7 sularinda ciktigimda gunun sicakligi kendini hafif, ilik bir ruzgara birakmisti. Gun batimi, gunun en cok sevdigim ani belki de.
Ruzgarin tenimi oksamasinin keyfini cikardim uzun zamandir ilk defa yari karanlik gokyuzune bakarak.
O kadar etkiledi ki beni, derin bir nefes aldim, bir degil birkac kere aslinda ve ruzgari duyumsadim tum bedenimde ve icimde ama en cok yuzume dokunusu etkiledi beni; nazikce, oper gibi...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder