Aklıma gelmişken...

Mevlana'nın sözüydü zannedersem, ya da popüler kültürün araştırmadan Mevlana'ya atfettiklerinden belki, sözün özü  "gam, keder ve hüzün insanın gerçekleşemeyeceğini bildiği halde gerçekleşmesini istediği şeylerden kaynaklanır" diye birşeydi. 

Benim de öyle aslında... Hani "yapamayacaksın diye birşey yok" derler ya hepsi palavra, var elbette... Insanı sınırlandıran o kadar çok sorumluluk, zorunluluk var ki... Bunları yıkıp, atıp, bunlardan sıyrılıp asıl istediğine ulaşmak hiç de öyle "istersen yaparsın" gibi birşey değil işte... 

Sonunda gam, keder ve hüzün kalıyor işte...