buyuk sorular karsisinda nasil cevap verecegini sasiriyor insan. kucucuk bir adamdan boyle buyuk sorulari duymaya hazir degildim ben. o yuzden cevaplarim saskin, cevaplarim belki de uygunsuz oldu :(.
nasil hazirlanilir ki boyle sorulara???
Selim: annecigim ben olecek miyim?
anne: (yutkunarak ve ne diyecegini bilemeyerek) hepimiz olecegiz birgun (galiba daha korkunc bir cevap oldu),
bu arada da Selim'in "olum" kavramindan ne anladigini dusunmeye calisiyorum, bulamiyorum... gercekten ne anliyor acaba?
anne: ama sen bunu dusunme simdi, hepimizin olmesine daha cok var (diyorum ve ne dedim ben? diye dusunuyorum, yarinimizin garantisi yok ki... ama varolussal diyolaglara 3.5 yasindaki caninizla da giremezsiniz ki...)
Selim: annecigim ben olmek istemiyorum
annenin bogazi dugumlenir, konuyu degistirmek icin birseyler dusunmeye calisirken
Selim: annecigim biz hic olmeyelim, tamam mi?
anne: tamam oglum, biz hic olmeyelim...
4 yorum:
Gözlerim doldu yav, o küçücük aklına nerden gelmiş bu kadar ağır sorular. Allah onların acısını göstermesin bizlere.
ay Selimcigim benim. Allah hic birinin yoklugunu gostermesin. Nerden gelmis, nereden duymus bunlari bacaksiz?
ben de sen yazinca dogum oldu sandim birden... :)
`
Sümüklücüm beni hatırladın mı?
Affedebilecek misin peki bunca zamandır hiç uğrayamadım, bir hatrını bile soramadım diye?
Çok özledim ama ben seni -sizi-, gerçekten..
arkadasim ses ver, ne durumdasiniz? kucuk bey cikmaya mi karar verdi yoksa annane dede gelisi dinlemeden?
hic ses soluk yok, merak ettim.
Yorum Gönder