disarisi buz gibi...

Uc gundur sifir derece hava ile ask-i mesk ediyoruz; belki de edemiyoruz cunku hastalik korkumuzdan cikmiyoruz disariya, en son cuma gunu ogleden sonra alis-veris icin cikmistik; iyi de etmisiz. Bu arada Turk mallarinin satildigi marketten Biskrem ve Tutku biskuvilerinden aldik, hemen de mideye indirdik; yok valla Turk biskuvileri gibisi. Herneyse, evde gecirdigimiz bu uc -ya da ikibucuk mu demeliydim?- Selim, Sebo ve ben evde iyice yuz-goz olduk :-). Uc gundur evde, yiyiyor, iciyor, ders calisiyor, Selim'le oynuyor; tekrar yiyiyor, iciyor, ders calisiyor ve Selim'le oynuyoruz. Bu arada camasirlar yikaniyor, yemekler yapiliyor, mutfaklar temizleniyor, buzdolabi duzenleniyor -burada Sebo'ya buyuk cok buyuk kredi veriliyor, bunlarin hepsini ben hayatta yapamam!- ve annemler gittiginden beri yapmadigim utuler yapiliyor!

Evet, itiraf ediyorum ki biz iki aydir utu yapmiyorduk; ne zaman babacigimin utuleyip de gittigi giyecekler ve utusuz giyilmesi mumkun giyecekler bitti, o zaman ben utu basina gectim -onu da artik Sebo'dan beklemeyeyim lutfen ;)-. Bugun utuyle hos bir zaman gecirdim, Selim'den kacip diger odada yalniz basima yapmak zorunda kaldiysam da bu arada internetten dinledigim Turkce pop parcalari sebebiyle gayet keyifli utuleme anlari yasadim. Utuyu sevmem degil severim ama iste bu tip isler hep bana zaman kaybi gibi geliyor; amma velakin bunlar da yasamin bir parcasi, alismaliyim ;).
Disarida sogukla birlikte yagmur olunca agaclarin dallarinda buzlar olusmus, cok cok hos bir goruntu olusmus, resmini cekmeye calistim ama gece oldugu icin iyi cikti mi bilemiyorum, sabaha tekrar cekecegim, tabii hala buzlar duruyor olursa.
Bu sene iyi bir kis oldu Dallas'ta, beni mutlu etti -mevsimleri zamaninda ve tadinda yasama taraftariyim ben :)-.