ah bu Selim!

tamam, anlasildi Selim bey yaramaz bir oglan olacak, adinin aksine ;).
iki gundur evde girmedik delik, yalanmadik esya birakmadi. biraz once de surgulu kapinin kucuk bir demiri var yerde- tam da onun arayi da bulamadigi- onu kesfetmis babasi o demiri buyuk bir zevkle emerken yakaladi; kirli demir, ucu da sivri, iyi ki gozune mizune sokmadan yakaladik. bir de apar topar elinden alininca agliyor, hem de nasil; simariklik aglamasi oldugu da pek belli. biraz once anneannesini aradim sikayet ettim Selim'i dedim "sizin bu torununuz pek yaramaz!" kosturuyor beni ve babasini arkasindan, "buraya gelin cabuk" dedik, bakalim yakinda gelirler belki...
ek besinlerden sikayetciyiz; pek yemiyor Selim ek besinleri. gerci hep duz elma puresi, bezelye puresi, elma- muz karisimi, elma- pirinc karisimi birseyler verdik hazir, evde pek birsey hazirlamadim ona ozel, belki evden birseyler denesek daha istahla yer bilmiyorum ama pek isteyerek yemiyor Selim bey ek gidalari. ben de bazen zorladigimi farkediyorum sonra da kendime kiziyorum niye zorladim diye; o mutsuz ben mutsuz; ek besin isi zor oldu bizim icin. yogurt yedirdim -evde mayalanmis ;)- sevdi onu.
iste boyle bu aralar Selim bey kendini kesfediyor; kah ortalikta dolanarak, kah oyuncaklariyla oynayarak; kah bilimum kablolarla oynayarak -annesi onu kablocu oglum diye sevmeye basladi bile-; kah deliklere girerek; kah miciriklik yaparak; kah yemek yemeyerek...