...guzeldi ama kucukken.
ailenin gozbebegi olmak, en cok sevilen olmak- ya da oyle hissetmek, birseyleri paylasmak zorunda olmamak- arkadaslarla olan paylasim buna dahil degil ;)- ve dolayisiyla bir sekilde olanin en iyisine sahip olmak vs vs...
her ne kadar "simarik" bir cocuk olarak yetistirilmediysem de tek cocuk olmanin keyfini cikardigimi soyleyebilirim.
tek cocuk olmak guzeldir yaraticiligi artirir, uzun bir sure gercek arkadaslarinizin yaninda hayali arkadaslariniz da olur (benimkilerin adi $orten, perpen ve turten idi); oynayacak ya da kavga edecek bir kardesiniz olmadigi icin bol bol evde resim yaparsiniz, muzik aleti calarsiniz, kitap okursunuz boylece hem yetenekleriniz hem bilginiz gelisir vs vs.
sonra Mozart da tek cocukmus diyerek sevinir, yuksek IQ'lularin genelde tek cocuk oldugu gibi yazilara ekstra onem verirsiniz.
de... yetmez!
hep icinizde nedenini bilmediginiz bir yalnizlik vardir-gerci bende bu tek cocukluktan mi kaynaklaniyor tam bilmiyorum-, gecmez.
ve sonra sonra, buyudukce ayirdina varirsiniz, istersiniz bir kardesiniz olsun.
cogu zaman her insanin kardesiyle cok iyi gecinemedigi, insanin arkadaslarinin kardesinden daha onemli oldugu fikriyle avuttum kendimi. belki bazilari icin bu boyle ama hicbir arkadas, hicbir dost ayni aile icinde yetismis bir kardesin yerini tutamiyor sanirim.
zaten arkadaslarinizin cogunun bir kardesi, abisi, ablasi oluyor ve siz onalrin hayatinda, onalrin sizin hayatinizda onemi oldugu kadar onemli ve degerli olamiyorsunuz.
ben kucukken kardes istemedim hic; hicbir zaman bir kardes ihtiyaci duymadim cunku hep etrafimda bir suru -hayali olanlar da dahil- arkadasim vardi.
ama ne zaman ki "buyuyor"sunuz, o zaman paylasilan konularin da nitelikleri farkli oluyor ve ic gecirdiginiz oluyor ne yazik ki, "keske bir kardesim olsaydi" diye.
ben de diyorum iste zaman zaman
keske bir kardesim olsaydi...
8 yorum:
Sümüklüböceciğim,moralim bozuldu yazını okuyunca. Benim oğlum da tek çocuk. Kendini bildi bileli asla bir kardeş istemedi.Şimdi 15 yaşında ,hala bir kardeşi olmadığına çok memnun. Ama acaba o da senin yaşlarında ya da bizlerden sonra çok mu yalnız hissedecek kendini? İleride bana "sen ne benim sözüme baktın,keşke bir kardeşim olsaydı" der mi diye düşündüm senin yazından sonra.
sevgili cenebaz,
sen beni anlatmissin yazinda.
ben anneme dedim- hatta kizdim-gecen gelisimde,"sen ne diye benim sozume baktin, bir cocugun sorumluluguna birakilir mi bu karar" diye.
uzulme lutfen o kadar, biz tek cocuklar da yasayip gidiyoruz iste :)...
Merhaba...Uzun zamandır yazılarınızı takip ediorum..yeni templateinizi çook beğendim..tek kelimeyle;klass:) Tek çocuk olmak zordur ewet ama kardeş olmanın da sorumluluğu çok fazla;özellikle kardeşiniz ya da ablanız ailenizi psikolojik açıdan zorluo we bu da bi aile olduunuz için size istemeden yansıosa..her ne kadar aile dikkat etse de yansıtmamaya dediim gibi siz bi aileiseniz bu çoğu zaman mümkün olmuo.. Son Olarak;tek çocuk olarak kardeş olmanın avantajlarını ıskalıosunuz belki ama dezavantajlarından da bi o kadar kaçmış olusonuz.. yani durum eşit gibi görünüo:)
Sewgiler;Sinem..
p.s:yazılarınızı takip edicem..
Esim tek cocuk. Cok zor tek cocukla evli olmak.
Cocukken abimle cok kavga ederdik ve ben niye abim varki diye dusunurdum tek cocuk olmak isterdim.Zamanla anladim kiymetini.Simdi de kizimin tek olmasini istemiyorum.Ama kendimi 2 cocuk annesi olarakda goremiyorum!
evet kesinlikle kardesin olmasi cok gusel bir duygu sumuklubocek, sen tek cocuk olmaktan bu kadar yakinmaya devam edersen ben 2.yi ertelemekten vazgecicem galiba:))
biz 2 kardesız ama cok zor anlasan 2 kardes.hep tek cocuk doguracagım dedım ama bu aralar kendı bencıllıgımden ılerıde buyuk bır aılem olsun dıye 2 ye dogru kayıyorum :)
ozetlemek gerekirse
anafikir: tek cocuk olmak cok zor...
anafikrin anafikri: mumkunse tek cocuk olunmayacak ;)
Yorum Gönder