Uykuya duskun bir insan olmadim hicbir zaman. Kucukken sabahlari altida kalkmalarimi animsiyorum. Cumartesi ya da pazar gunuyse eger tek yada topu topu cift kanalli gunlerimizde tv karsina oturur cizgi film izlemeye baslardim, anne ve babam bilmem kacinci uykularindayken. Sonra sikilir, ust kata anneannemlere cikar, once anneannemle dedemi uyandirir sonra da onlarla bir guzel ilk posta kahvaltimi yapardim. Ilk posta diyorum zira ikinci postayi anne ve babam uyandiginda sanki hic kahvalti yapmamais gibi onlarla sofraya oturdugumda yapardim :))) dolayisiyla az bucuk tombik bir cocuktum.
Sonralari bu erken kalkma aliskanligim devam etti hep. Ornagin istanbul'da yasadigim yillarda avrupa yakasindaki universitemde sabah 9 dersini yakalamak icin anadolu yakasindaki evimden saat 6'da cikmak icin uyanmak hic dokunmuyordu bana.
Ne zaman ise basladim uyku yasam sozlugume giriverdi iste, o gun bu gundur uyumak yasamimdaki oncelikler arasinda yer aliyor.
Ama bu siralar oyle saatlere bagli olmadigim halde, uyuyamiyorum pek, uyumak istiyorum oysa ki. Biricik'im aramiza katilmadan soyle doyasiya bir uykumu alsam diyorum. Ama nasil bir sorumluluktur ki bu, buyuyen -hatta simdilerde aynaya baktigimda patlayacakmis hissine kapildigim- karnim dolayisiyla bir turlu uygun uyku pozisyonumu yakalayamiyorum ben :(((. Sirt ustu yatiyordum uzun zamandir, ama bel agrisi basgostermeye basladi ne yazik ki, hatta oyle ki bazen yurumem bile agrili olabiliyor su siralar, yan yatsam sevgili bebesim, hemen kipirdanmaya basliyor, ben de onun rahatsiz oldugunu dusunerek pozisyon degistirmek zorunda kaliyorum ve pozisypn degistirme durumu sabaha kadar suruyor. Tahmin edilebilir ki boyle durumda sooooyle deriiiin bir uykudan sozetmek mumkun degil. Olsun, bebisim rahat olsun da gerisi cok onemli degil simdilik.
Aslinda bugune dek rahat bir hamileligim oldu, oyle bulanti, yorgunluk, heryerde uyma halleri falan hissetmedim pek, ama bu son ayda yavas yavas hamilelik yorgunlugu basgostermeye basladi iste. Bu sekilde doguma hazirlaniyor insan, oyle ki dogumu ister hale geliyor sanirim.
istiyorum tabii, biricik'imi saglikli bir sekilde kucaklamak, opup koklamak istiyorum.
Hadi ama cik oradan :))))
4 yorum:
hamileyken daha da kiymetli oluyor uyku, sirt ustu yatmanin bebegi zorladigini soylerler hep en uygun yatis sola donuk olanmis, bende son gunlerimde cok zorlanmistim bunlar iyi gunlerin diyenlere kotu kotu bakiyordum cunku uyku diye birsey kalmamisti
soylenen o ki sol tarafina yatmak en iyi yatis bicimi. Bende yuzu koyun yatmayi cok ozledim hatta o yuzden kalitesiz uykular yuzunden devamli yorgun hissediyorum kendimi. Son zamanlarda Burcu sagolsun verdigi bir yastikla isi cosduk. Bacaginin arasina yorgoni hatta baya buyukce bir yastigi koyup solunda yat. Inanilmaz guzel bir cozum ben cok rahat ettim. Dene istersen...
yine topu topu dort saatlik uykudan sonra sevgili koyubeyazcigim yorumunu gordum,
bu aksama onerini denemek zorunluluk olmustur bana...
sevgilerimle
kendimi senin blogunda nasıl bulduğumu bilmiyorum sümüklüböcek...ordan oraya geçerken başım döndü..neyse..inan bana şu an uyuduklarının adı uyku...biriciğini kucağına aldığın ilk günler bloguma gelen bir tanrı misafiri bana böyle demişti dersin :)) benim de 7,5 aylık bir oğlum var..saglikla bebegini kucagina alman dilegiyle..
sevgiler
Yorum Gönder